بیانات آیت الله العظمی وحید خراسانی به مناسبت سالروز شهادت حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام)

بیانات آیت الله العظمی وحید خراسانی به مناسبت سالروز شهادت حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام)

1001_iمعظم له در درس خارج فقه(1391/06/19شمسی) پس ازنقل کلماتی از ائمه اهل سنت در شأن و منزلت امام صادق (علیه السلام) فرمودند: تمام آنچه انبیاء آوردند از آدم تا به خاتم، به ولایت امیر المؤمنین(علیه السلام) کامل شد، اما آن نبوت و آن امامت هر دو به ثمر نرسید مگر وقتی که او بر کرسی علم نشست.

سپس ایشان با اشاره به روایتی از آن امام همام فرمودند: در این روایت، هم ریشه ی افکار وهابیت، افکار پوچی که دنیا را به آشوب کشاندند، و هم ریشه ی تمام آنچه ذهبی ، فخر رازی ، بخاری ، مسلم ، ابن حجر  بافته اند، پنبه می شود.

آیت الله العظمی وحید خراسانی (مد ظله) در ادامه با بیان شمه ای از قدرت و علم امام صادق(علیه السلام)، درباره وظیفه همگان و از جمله روحانیون و اهل علم فرمودند: افسوس! که ما هم قاصریم و هم مقصر . او را نشناختیم  و نشناساندیم. افرادی که اهل علم اند و در این مباحث دقیق کار می کنند، باید در این ایام دامن [همّت] به کمر بزنند و مقامات او را به همه ی مردم بفهمانند تا روز شهادتش این مملکت یکپارچه عزا و شیون شود.

خطبه‌ای زیبا در وصف ماه مبارک رمضان

خطبه‌ای زیبا در وصف ماه مبارک رمضان


حضرت علی(علیه السلام) در اولین روز ماه رمضان در مسجد کوفه ضمن ایراد خطبه‌ای زیبا در وصف ماه مبارک رمضان، به پیش‌بینی پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله) درباره شهادت خویش در این ماه اشاره کرد.


امام علی
خطبه امیرالمومنین(علیه السلام) در نخستین روز ماه رمضان

حضرت علی(علیه السلام) در روز اول ماه مبارک رمضان خطبه‌ای ایراد کردند .

ای مردم! این ماه، ماهی است که خداوند، آن را بر ماه‏های دیگر برتری داده است، مانند برتری ما اهل‏بیت بر دیگر مردم. و آن، ماهی است که درهای آسمان و درهای رحمت، در آن گشوده می‏شوند و درهای آتش در آن بسته می‏گردند. و ماهی است که در آن ندا شنیده می‏شود و دعا مستجاب می‏گردد و گریه مورد ترحّم قرار می‏گیرد.


ادامه نوشته

پیوند جاودانه حضرت علی(علیه السلام) و شب قدر


پیوند جاودانه حضرت علی(علیه السلام) و شب قدر

هیچ اندیشیدی كه چرا نام مرد عدالت، امیر مؤمنان علی علیه‌السلام با شب قدر پیوند خورده است؟هیچ تأمّل كرده‌ای چرا از حدود هزار و چهار صد سال پیش، همه ساله امّت رسول‌الله همپای اشك و آه بر حال زارِ خویش در لیالی مباركه قدر، بر مظلومیت علی نیز گریسته و تا برپایی رستاخیز اعظم نیز خواهد گریست؟
به‌راستی! آیا می‌توان گره خوردنِ شب‌های احتمالی قدر _ یعنی نوزدهم، بیست و یكم، و بیست و سوم _ را با علی علیه‌السلام تصادفی دانست؟ و آیا می‌توان پذیرفت كه بر اساس یك صُدفه، شب نوزدهم، شب ضربت خوردن علی(علیه السلام) و شب بیست و یكم، شب شهادت آن حضرت و شب بیست وسوّم، شب سوّم قتل آن امام معصوم قرار گرفته است؟!
پاسخ آن، پر واضح است چرا كه؛ دوست و دشمن، خوب می‌دانند علی بن ابی طالب علیه‌السلام كه بود و چه كرد؟! او در تمامی خصلت‌های بشری بی‌همتا بود و سجایای اخلاقی و شیوه‌های رفتاری او در حوزه مسائل فردی و اجتماعی، درس‌آموز تاریخ بود. در عدالت‌گستری، از ستم به موری نیز دریغ می ورزید. در عبادت و راز و نیاز با پروردگار، هنوز نخلستان‌های شهر كوفه، طنین مناجات شبانه او را به خاطر دارد. در یتیم‌نوازی، كوچه پس‌كوچه‌های شهر كوفه، بهترین شاهد صدق گام‌های كوتاه و آرام او در نقش مردی ناشناس است. در شجاعت، هنوز دلاوری و قاطعیتش، آویزه گوش مجرمان و متجاوزان به حقوق امّت است، و در فصاحت و بلاغت هنوز خطبه‌های نهج‌البلاغه‌اش بی‌بدیل و منحصر به فرد است. بی‌شك؛ حقِّ بزرگ‌مردی همچون او را جز گره خوردن ولادت وی با خانه خدا و شهادت وی با شب قدر _ كه در بزرگترین شب سال و در ارزشمندترین ماه سال قرار گرفته _ ادا نخواهد كرد. شایسته عدالت‌مردی همچون اوست كه مؤمنان در فراق او در شب قدر، پا به پای گریه و ناله بر مصائب و خطاهای خویش، بگریند.
به هر تقدیر، آنچه اتفاق افتاده، تقارن هر سه شب _ كه احتمال قدر بودنِ آنها از دیگر شبهای سال بیشتر است_ با مناسبت‌هایی حول محور علی بن ابیطالب، می‌باشد.
از پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) بشنویم كه در بیانی می‌فرمایند: «برتری علی بن ابی‌طالب بر این امّت، همانند برتری ماه مبارك رمضان بر دیگر ماههاست. برتری علی بن ابی طالب بر این امّت، همچون فضیلت شب قدر بر دیگر شبهای سال است. برتری علی بن ابی طالب بر این امت، مانند برتری شب جمعه بر سایر شبهای هفته است. پس خوشا به حال كسی كه به او ایمان آورد و ولایتش را تصدیق كند، و وای بر كسی كه منكر وی و حقانیت وی گردد. بر خداست كه چنین كسی را از شفاعت پیامبرش(صلی الله علیه و آله و سلم) در روز قیامت، محروم گرداند.»
آری! اگر او برترینِ امّت است، حقّ اوست كه در برترین شب و برترین ماه سال به شهادت نائل آید. همین پیوند، موجب گشته تا همه ساله، روزه‌داران در شبهای قدر، به یاد عدالت، شجاعت و مردانگی وی بوده و از حیات نورانی و تابناك او درس گرفته، شاید كه در روش‌های فردی و منش‌های اجتماعی‌شان تجدیدنظر كنند.

منبع: همشهری آنلاین