اعمال شب بیست وسوم ماه مبارک رمضان

 تأکید بر غسل

به نقل از برید بن معاویه : « دیدم امام صادق علیه السلام در شببیست و سوم از ماه رمضان غسل کرد: یک بار در اوّل شب ، یک بار هم در آخر آن .»

تأکید بر شب زنده دارى

1- امام على علیه السلام:
« پیامبر خدا در دهه آخر ماه رمضان ، بستر خود را جمع مى کرد و کمرش را مى بست و شب بیست و سوم ، خانواده خود را بیدار مى کرد.
و در آن شب ، به صورت خفتگان ، آب مى پاشید ».

2- دعائم الإسلام: فاطمه علیهاالسلام نمى گذاشت که کسى از خانواده اش در آن شب (شب بیست و سوم) بخوابد و [ خواب"> آنان را با کم خوردن درمان مى کرد و از روز براى آن شب ، آماده مى شد و مى فرمود: «محروم ، کسى است که از خیر آن بى بهره بماند».

3- الإقبال ـ به نقل از جمیل و هشام و حفص ـ :
« امام صادق علیه السلام به سختى بیمار شد. چون شب بیست و سوم فرا رسید ، به غلامان خود دستور داد او را به مسجد بردند و آن شب را در مسجد بود.»

ادامه نوشته

سبب دوستی و محبت علی در دل ها چیست؟

رمز محبت را هنوز کسی کشف نکرده است،یعنی نمی توان آنرا فرموله کرد و گفت اگر چنین شد چنان می شود و اگر چنان شد چنین می شود، ولی البته رمزی دارد. چیزی در محبوب هست که برای محب از نظر زیبایی خیره کننده است و او را به سوی خود می کشد. جاذبه و محبت در درجات بالا «عشق» نامیده می شود. علی محبوب دل ها و معشوق انسانهاست، چرا؟ و در چه جهت؟ فوق العادگی علی در چیست که عشق ها را بر انگیخته و دل ها را به خود شیفته ساخته و رنگ حیات جاودانی گرفته است و برای همیشه زنده است؟ چرا دل ها همه خود را با او آشنا می بینند و اصلا او را مرده احساس نمی کنند بلکه زنده می یابند؟

ادامه نوشته

از آسمان باران انا انزلنا بر فرق زمین می بارد ...

از آسمان باران انا انزلنا بر فرق زمین می بارد ...

امشب چشمانم را با آب توبه می شویم

و کلام قرآن در دهانم می ریزم

تا خواب چشمانم را نیازارد ...

 

آخرین روزهای زندگی امام علی(ع)

یک حادثه ای مربوط به امیرالمؤمنین علی علیه السلام است که نقل کرده اند در روز سیزدهم ماه مبارک رمضان رخ داده است و آن این است که در روز سیزدهم ماه رمضان - و ظاهراً آن روز، روز جمعه بوده است - ایشان موعظه می کردند و خطبه می خواندند، برای مردم صحبت می کردند و مردم در مسجد نشسته بودند و از جمله کسانی که در مسجد نشسته بودند دو فرزند بزرگوارشان امام حسن و امام حسین علیهما السلام بودند. یک مرتبه وسط صحبت خطاب می کنند به امام حسن، می فرمایند فرزندم حسن! چند روز از این ماه گذشته است؟ عرض می کند پدرجان! سیزده روز (معلوم است که مطلبی را می خواهد بگوید، خودش بهتر از دیگران می داند چند روز گذشته است). باز به امام حسین می فرماید: فرزندم! چند روز از این ماه مانده است؟ پدر جان ! هفده روز. آنگاه دستی به محاسن مبارکش می برد و می فرماید چیزی نمانده است که این محاسن به خون این سر خضاب بشود.

ادامه نوشته

پیوند جاودانه حضرت علی(علیه السلام) و شب قدر

هیچ اندیشیدی كه چرا نام مرد عدالت، امیر مؤمنان علی علیه‌السلام با شب قدر پیوند خورده است؟هیچ تأمّل كرده‌ای چرا از حدود هزار و چهار صد سال پیش، همه ساله امّت رسول‌الله همپای اشك و آه بر حال زارِ خویش در لیالی مباركه قدر، بر مظلومیت علی نیز گریسته و تا برپایی رستاخیز اعظم نیز خواهد گریست؟
به‌راستی! آیا می‌توان گره خوردنِ شب‌های احتمالی قدر _ یعنی نوزدهم، بیست و یكم، و بیست و سوم _ را با علی علیه‌السلام تصادفی دانست؟ و آیا می‌توان پذیرفت كه بر اساس یك صُدفه، شب نوزدهم، شب ضربت خوردن علی(علیه السلام) و شب بیست و یكم، شب شهادت آن حضرت و شب بیست وسوّم، شب سوّم قتل آن امام معصوم قرار گرفته است؟!
پاسخ آن، پر واضح است چرا كه؛ دوست و دشمن، خوب می‌دانند علی بن ابی طالب علیه‌السلام كه بود و چه كرد؟! او در تمامی خصلت‌های بشری بی‌همتا بود و سجایای اخلاقی و شیوه‌های رفتاری او در حوزه مسائل فردی و اجتماعی، درس‌آموز تاریخ بود. در عدالت‌گستری، از ستم به موری نیز دریغ می ورزید. در عبادت و راز و نیاز با پروردگار، هنوز نخلستان‌های شهر كوفه، طنین مناجات شبانه او را به خاطر دارد. در یتیم‌نوازی، كوچه پس‌كوچه‌های شهر كوفه، بهترین شاهد صدق گام‌های كوتاه و آرام او در نقش مردی ناشناس است. در شجاعت، هنوز دلاوری و قاطعیتش، آویزه گوش مجرمان و متجاوزان به حقوق امّت است، و در فصاحت و بلاغت هنوز خطبه‌های نهج‌البلاغه‌اش بی‌بدیل و منحصر به فرد است. بی‌شك؛ حقِّ بزرگ‌مردی همچون او را جز گره خوردن ولادت وی با خانه خدا و شهادت وی با شب قدر _ كه در بزرگترین شب سال و در ارزشمندترین ماه سال قرار گرفته _ ادا نخواهد كرد. شایسته عدالت‌مردی همچون اوست كه مؤمنان در فراق او در شب قدر، پا به پای گریه و ناله بر مصائب و خطاهای خویش، بگریند.
به هر تقدیر، آنچه اتفاق افتاده، تقارن هر سه شب _ كه احتمال قدر بودنِ آنها از دیگر شبهای سال بیشتر است_ با مناسبت‌هایی حول محور علی بن ابیطالب، می‌باشد.
از پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) بشنویم كه در بیانی می‌فرمایند: «برتری علی بن ابی‌طالب بر این امّت، همانند برتری ماه مبارك رمضان بر دیگر ماههاست. برتری علی بن ابی طالب بر این امّت، همچون فضیلت شب قدر بر دیگر شبهای سال است. برتری علی بن ابی طالب بر این امت، مانند برتری شب جمعه بر سایر شبهای هفته است. پس خوشا به حال كسی كه به او ایمان آورد و ولایتش را تصدیق كند، و وای بر كسی كه منكر وی و حقانیت وی گردد. بر خداست كه چنین كسی را از شفاعت پیامبرش(صلی الله علیه و آله و سلم) در روز قیامت، محروم گرداند.»
آری! اگر او برترینِ امّت است، حقّ اوست كه در برترین شب و برترین ماه سال به شهادت نائل آید. همین پیوند، موجب گشته تا همه ساله، روزه‌داران در شبهای قدر، به یاد عدالت، شجاعت و مردانگی وی بوده و از حیات نورانی و تابناك او درس گرفته، شاید كه در روش‌های فردی و منش‌های اجتماعی‌شان تجدیدنظر كنند.

منبع: همشهری آنلاین